Αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί,
Σήμερον, Κυριακή έκτη από του Πάσχα,εορτάζομεν το θαύμα της θεραπείας του εκ γενετής τυφλού υπό του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Το θαύμα δε τούτο ενέχει ιδιαιτέραν σημασίαν, διότι αφορά εις το ερώτημα της αμαρτίας και τας συνεπείας αυτής.
Εξ άλλου, ο σκοπός της Εκκλησίας ως του Σώματος του Χριστού δεν είναι άλλος από την απαλλαγήν ημών εκ των δεσμών και του σκότους της αμαρτίας: «συμφέρει υμίν, λέγει ο Χριστός εις τους μαθητάς αυτού, ίνα εγώ απέλθω. Εάν γαρ μη απέλθω, ο Παράκλητος (το Πνεύμα της αληθείας, δηλονότι το Άγιον Πνεύμα) ου μη έλθη προς υμάς... και ελθών εκείνος ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως• περί αμαρτίας μεν, ότι ου πιστεύουσιν εις εμέ• περί δικαιοσύνης δε, ότι προς τον Πατέρα υπάγω και ουκέτι θεωρείτε με• περί δε κρίσεως, ότι ο άρχων του κόσμου τούτου κέκριται», (Ιωάν. 16, 7-11).
Η υπό του Ιησού Χριστού θεραπεία του εκ γενετής τυφλού, αγαπητοί μου, προκαλεί όχι μόνον την άπειρον ευγνωμοσύνην του αναβλέψαντος τυφλού ως και τον θαυμασμόν των μαθητών του Χριστού, αλλά και την απορίαν αυτών. Βεβαίως δε προκαλεί και τον φθόνον των Γραμματέων και Φαρισαίων. Και ως προς την απορίαν των μαθητών του Χριστού: «τις ήμαρτεν ούτος η οι γονείς αυτού, ίνα τυφλός γεννηθή;» (Ιωάν. 9,2), ο Ιησούς απαντά λέγων: «Ούτε ούτος ήμαρτεν ούτε οι γονείς αυτού, αλλ' ίνα φανερωθή τα έργα του Θεού εν αυτώ», (Ιω. 9,3), δηλαδή τω τυφλώ ανθρώπω.
Με άλλα λόγια, εδώ ο Χριστός δεν κατακρίνει τον τυφλόν η τους γονείς αυτού, αλλά την αμαρτίαν, η οποία αντιστρατεύεται την αλήθειαν, την δικαιοσύνην αλλά και την θείαν κρίσιν. «Εγώ εις τούτο γεγένημαι και εις τούτο ελήλυθα εις τον κόσμον, ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία. Πας ο ων εκ της αληθείας ακούει μου της φωνής», (Ιωάν. 18,37).
Της φωνής αυτής του Χριστού, της μαρτυρούσης την αλήθειαν, εγένοντο κοινωνοί δια της πίστεως αυτών πάντες, όσοι αποτελούν, κατά τον μέγαν Παύλον, την εκκλησίαν των πρωτοτόκων, δηλονότι των αγίων, των απογεγραμμένων εν ουρανοίς, (Εβρ. 12,23).
Της φωνής της μαρτυρούσης την του Χριστού αλήθειαν κοινωνός και συμμάρτυς εγένετο και ο σήμερον τιμώμενος εν τω επωνύμω αυτού ναώ εν τη κώμη της μικράς του Χριστού ποίμνης του Τουράν, Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυς. Και ο μεν εκ γενετής τυφλός του Ευαγγελίου απέλαβε τους αισθητούς οφθαλμούς δια της μετανοίας και της πίστεως, ο δε Γεώργιος απέλαβε τους οφθαλμούς της ψυχής δια της δι' αίματος υπέρ της αληθείας του Χριστού ομολογίας αυτού. Και εις μεν την περίπτωσιν του εκ γενετής τυφλού εφανερώθησαν τα έργα του Θεού, εις δε την του Αγίου Γεωργίου εφανερώθη η δόξα και η αλήθεια της Εκκλησίας του Χριστού. Εφανερώθη με άλλα λόγια η δικαιοσύνη και η κρίσις επί της αμαρτίας. Και τούτο διότι ο Άγιος Γεώργιος ανεδείχθη μιμητής του σταυρικού μαρτυρίου, δηλαδή του απαθούς πάθους της αγάπης του Χριστού και βεβαίως της συναναστάσεως Αυτού.
Και λέγομεν τούτο, διότι οσάκις τελούμεν την εορτήν της μνήμης των μαρτύρων της αγάπης του Χριστού, εορτάζομεν και πανηγυρίζομεν το Πάσχα, το λύτρον της λύπης, δηλαδή το λύτρον της αμαρτίας, το λύτρον του θανάτου της αμαρτίας. «Πάσχα ιερόν ημίν σήμερον αναδέδεικται. Πάσχα καινόν, Άγιον. Πάσχα μυστικόν. Πάσχα πανσεβάσμιον. Πάσχα, Χριστός ο Λυτρωτής. Πάσχα άμωμον. Πάσχα μέγα. Πάσχα των πιστών. Πάσχα το πύλας ημίν του παραδείσου ανοίξαν. Πάσχα πάντας αγιάζον πιστούς», αναφωνεί μετ' ευφροσύνης και αγαλλιάσεως ο υμνωδός της Εκκλησίας μας.
Της απείρου του Υιού του Θεού και Πατρός, Σωτήρος ημών Χριστού, ευσπλαχνίας και φιλανθρωπίας αψευδείς μάρτυρες και διδάσκαλοι προβάλλουν σήμερον τόσον ο εκ γενετής τυφλός του Ευαγγελίου, όσον και ο εν Αγίοις ένδοξος Γεώργιος ο τροπαιοφόρος. Τούτων ταις μεσιτείαις και πρεσβείαις της υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, είπωμεν μετά του υμνωδού της Εκκλησίας: «Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ, Χριστέ ο Θεός, ο του εκ μητρός του φωτός εστερημένου δια της σης αχράντου προσψαύσεως, φωτίσας κατ' άμφω, και ημών τα όμματα, των ψυχών αυγάσας, υιούς ημέρας δείξον, ίνα πίστει βοώμέν σοι: πολλή Σου και άφατος, η εις ημάς ευσπλαχνία, φιλάνθρωπε, δόξα Σοι»...Χριστός Ανέστη».
Εν συνεχεία ο Μακαριώτατος διένειμεν εις το εκκλησίασμα το εκδιδόμενον υπό του Πατριαρχείου φυλλάδιον «Νουρ-Ιλ-Μασσίχ», «Φως Χριστού» και την εκκλησιαστικήν εφημερίδα, αναλυτικώς διδάσκοντα τα της Ορθοδόξου ημών παραδόσεως.
Μετά την φιλόφρονα δεξίωσιν εις την αίθουσαν της Εκκλησίας, η Κοινότης ανταποδίδουσα την προσγενομένην εις αυτήν τιμήν υπό της ποιμαντικής επισκέψεως του Μακαριωτάτου, παρέθεσεν Αυτώ και τη συνοδεία Αυτού γεύμα.
Εκ της Αρχιγραμματείας
Η πρωτότυπη είδηση σε πολυτονική γραφή με τις συνοδευτικές φωτογραφίες βρίσκεται στην Πύλη ειδησεογραφίας του Πατριαρχείου στον σύνδεσμο http://www.jp-newsgate.net/gr/2010/05/09/1368/