Η Ρωμηοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου.
Κανένας εν εβρέθηκεν για να την ιξηλείψει.
Κανένας, γιατί σσιέπει την που τά΄ψη ο Θεός μου.
Η Ρωμηοσύνη εννα χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει.
Το νύν, ανταν να τρώ΄την γην, τρώει την γην θαρκέται,
μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλιέται.
Σφάξε μας ούλλους τζι΄ας γενεί, το γαίμαν μας αυλάτζιην.
Κάμε τον κόσμον ματζιελιόν τζιαι τους Ρωμηούς τραούλια.
Αμμά΄ξερε πως ίλαντρον όντας κοπεί καβάτζιην,
τριγύρω του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
Επιλογή υλικού
Αικατερίνη Διαμαντοπούλου, Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων