Η Μεγάλη Μάνα

Πόσες φορές σε άγιο

μικρό ρημοκκλησάκι

απελπισμένος έμπαινα,

γλυκιά μου Παναγία,

μα στην εικόνα Σου μπροστά

περνούσε το φαρμάκι

και πλημμυρούσε μέσα μου

αγνώριστη ευτυχία…

Αχ, τη χρυσή εικόνα Σου,

και να τη βλέπω μόνο,

το δάκρυ μου χαμογελά,

σαν βράχος δυναμώνω.

Ναι, μόνο να Σε στοχαστώ,

γλυκαίνετ’ η καρδιά μου,

μοσχοβολούν τα σπλάχνα μου,

τριαντάφυλλα μυρίζω,

καλωσυνεύω σα μικρό παιδάκι,

Παναγιά μου, και του παιδιού μου το ψωμί

εις το φτωχό χαρίζω.

Εκείνος όπου του Θεού

τη  Μάνα συλλογάται,

στην αγκαλιά της αρετής,

στη σκέπη Σου κοιμάται!

Άλλοι Σε κράζουν «έλεος»,

«ελπίδα» ο θλιμμένος,

«ελεημοσύνη» ο φτωχός,

«νερό» ο διψασμένος,

«Βασίλισσα της εκκλησιάς»

Σε κράζει η καμπάνα,

μα η καρδιά μου, Δέσποινα,

αυτή Σε κράζει «Μάνα».  

Πηγή υλικού

Παναγία η Σκριπού η Ορχομενιώτισσα, Ημερολόγιον 2011, σελ. 35-39

Επιλογή υλικού 

Αικατερίνη Διαμαντοπούλου

Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων