Κήρυγμα του Γέροντος Αρχιγραμματέως Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου εις την ακολουθίαν του Επιταφίου της Μεγάλης Παρασκευής του σωτηρίου έτους 2010.
Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
Σεβασμία των Ιεραρχών χορεία,
Ευλαβές Ιερατείον,
Ευσεβείς προσκυνηταί,
Η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού το Άγιον, η υπ' Αυτού παρά του Θεού Πατρός εν Πνεύματι Αγίω συσταθείσα, μαρτυρεί περί του προσώπου Αυτού του αχράντου και του λυτρωτικού έργου Αυτού επί της γης.
Μαρτυρεί ότι ο Ιησούς Χριστός απεκαλύφθη εις αυτήν ως ο εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου ενανθρωπήσας Μονογενής Υιός του Θεού. Ότι Ούτος, Θεός ων, προσέλαβε την ανθρωπίνην φύσιν ημών, το ανθρώπινον ημών φύραμα, ουχί κατά φαντασίαν εικονικώς αλλά εν αληθεία, πραγματικώς, ενυποστάτως. Εξ αγάπης τελείας και ελέους αμέτρου προς τον άνθρωπον, Εκείνος προσέλαβε όλα τα αδιάβλητα ιδιώματα της ανθρωπίνης φύσεως ημών, κόπον και πόνον, πείναν και δίψαν, ύπνον, ακόμη και τον θάνατον.
Επί του τόπου τούτου, του Φρικτού Γολθοθά, προσήνεγκε Εαυτόν, το σώμα Αυτού το άχραντον και την ψυχήν Αυτού την αγίαν, λύτρον υπέρ των αμαρτιών ημών. Δίκαιος ων, εδέχθη εκουσίως να λογισθή μετά ανόμων και ως άνομος εκρίθη και κατεκρίθη. «Εις τα ίδια ήλθε και οι ίδιοι Αυτόν ου παρέλαβον». (Ιω. 1, 11). «Το φως ελήλυθεν εις τον κόσμον και οι άνθρωποι ηγάπησαν μάλλον το σκότος η το φως». (Ιω. 3, 19). Οι άνθρωποι κατεδίκασαν εις θάνατον τον δοτήρα και την πηγήν της ζωής. Την απόφασιν ταύτην Ούτος εδέχθη άνευ γογγυσμού η χρήσεως βίας τινός. Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη ( Ησ. 53, 7).
Δια του τρόπου τούτου, δια της ασθενείας του σταυρού του Υιού Αυτού, ηυδόκησεν ο Θεός Πατήρ να σώση ημάς. Την εξ ελευθέρας εκλογής ανομίαν των ανθρώπων κατά του Υιού Αυτού, Εκείνος μετέτρεψεν εις ευεργεσίαν αυτών. Επειδή « ο κόσμος δια της σοφίας ουκ έγνω τον Θεόν» (Α Κορ. 1, 21) και «επειδή Ιουδαίοι σημείον ζητούσι και Έλληνες σοφίαν ζητούσι» (Α Κορ.1, 22), «ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας» (Α Κορ. 1, 21). Δι' αυτούς, τους πιστεύοντας, «Ιουδαίους τε και Έλληνας», ανέδειξε «τον εσταυρωμένον Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν». (Α Κορ.1, 24).
Ο Χριστός δια του σταυρού ήλθε χαρά εν όλω τω κόσμω. Η άβυσσος της αγάπης ανεζήτησε τον άνθρωπον έως τα βάθη της αβύσσου. Δια του σταυρού κατήλθεν εις τον Άιδην και ενίκησε τας δυνάμεις του Άιδου, τον διάβολον, την αμαρτίαν και τον θάνατον. Εκήρυξε και εις τους εν Άιδη την μετάνοιαν. Εκήρυξεν εις τους πρωτοπλάστους γενάρχας ημών, εις τους ανόμως αποθανόντας και εις τους προ του νόμου και δια του νόμου μη προσδεξαμένους την απολύτρωσιν. Συνέτριψε τους μοχλούς τους αιωνίους του Άιδου, τους «κατόχους πεπεδημένων», αιχμαλώτων ανθρώπων. Αναστάς δια της θείας δυνάμεως Αυτού, συνανέστησε μετ' Αυτού παγγενή τον Αδάμ, συνανέσυρε και συνανύψωσε αυτόν μετ' Αυτού εις τα ύψη της θείας δόξης Αυτού παρά τω Πατρί.
Τούτον, Ιησούν τον Ναζωραίον, τον κατά σάρκα Ιουδαίον, τον πληρωτήν και ουχί καταλυτήν του νόμου (Ματθ. 5, 17), ημείς οι Έλληνες την καταγωγήν και όσοι άλλοι λαοί ως μέτοχοι της Ελληνικής παιδείας Έλληνες, ημείς τα έθνη, οι ζώντες πριν ως «άθεοι εν κόσμω» (Εφεσ. 2, 12), αλλά και «οι τον αγνοούμενον άγνωστον Θεόν ευσεβούντες» (Πραξ. 17, 23), συναντήσαντες, γνωρίσαντες και επιγνόντες , απεδέχθημεν ως ελευθερωτήν και λυτρωτήν. Αρνηθέντες την πλάνην των ειδώλων, επεγράφημεν τω ονόματι της Θεότητος Αυτού. Ημείς, «η αγριέλαιος, ενεκεντρίσθημεν εις την καλλιέλαιον και εγενόμεθα κοινωνοί της πιότητος της ρίζης αυτής (Ρωμ. 11, 17&24). Παύσαντες την ζήτησιν της αληθείας δια του ανθρωπίνου λόγου μόνον, απεδέχθημεν τον Μονογενή Υιόν του Θεού ως τον σεσαρκωμένον Λόγον της ζωής. Ο «κόκκος του σίτου» (Ιω. 12, 24) της Ελληνικής φιλοσοφίας, «πεσών εις την γην απέθανε (Ιω.12, 24), ήτοι ηρνήθη την αυτοδυναμίαν αυτού, δια τούτο και ανενεώθη και ανεγεννήθη και «ήνεγκε καρπόν πολύν (Ιω. 12, 24) και ούτως, ως είπεν ο Κύριος, «ότε Έλληνές τινες εκ των αναβαινόντων, ίνα προσκυνήσσωσιν εν τη εορτή εζήτησαν να ίδουν Αυτόν»(Ιω. 12, 20-22), «ελήλυθεν η ώρα, ίνα δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου» (Ιω.12, 23).
Ποίος είναι ο καρπός ούτος και ποία η δόξα του Υιού του ανθρώπου; Το γεγονός ότι το Ευαγγέλιον εκηρύχθη εν όλω τω κόσμω εκ Σιών και ημείς τα έθνη, ελθόντα, «εξ ανατολών και δυσμών και βορρά και νότου» (Λουκ. 13, 29), ησπάσθημεν αυτό. Εις δε την γην της φανερώσεως Αυτού, την γην την Αγίαν, επήξαμεν θυσιαστήρια, ως τούτο της του Χριστού αναστάσεως, «του αγίου σκηνώματος της δόξης Αυτού, η κάτω ωραιότης του οποίου συναποδεικνύεται εφάμιλλος της ευπρεπείας του άνω στερεώματος (Απολυτ. Εγκαινίων 13ης Σεπτ.), ως το ιερόν Κουβούκλιον τούτο, το «κτήμα και αφιέρωμα τω Χριστώ των Ορθοδόξων Ρωμαίων του 1810». Το γεγονός επίσης ότι ημείς, οι επικληθέντες Ρωμαίοι Ορθόδοξοι, εγενόμεθα πολισταί της ερήμου της Ιουδαίας και του Ιορδάνου με μοναστικάς κοινοβιακάς ακτήμονας Αδελφότητας, ων πρότυπον η του οσίου Σάββα του ηγιασμένου μέχαρι της σήμερον, οάσεις και εστίας πνευματικάς, φυτώρια ειρήνης και κατακοσμήσεως των ηθών των ανθρώπων, των μοναχών, των ιθαγενών κατοίκων της Αγίας Γης και των εκατομμυρίων προσκυνητών, των καταφθανόντων καθ'εκάστην εις τας πύλας Σιών της Αγίας.
Δόξαν Χριστού σεμνοπρεώς φανερώνει και η πολυεθνική και πολυπολιτισμική μεν, ενοειδής και ομόφωνος την πίστιν δε, Ρωμαιορθόδοξος ομήγυρις ημών, άδουσα, ως άλλος Ιωσήφ ευσχήμων βουλευτής, επιταφίους ύμνους, ύμνους χαρμολύπης εις την θεόσωμον ταφήν και την εις άδου κάθοδον του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, του αφυπνώσαντος και τριημέρου αναστησομένου προς ανάκλησιν της φθοράς του ημετέρου γένους και μετάβασιν προς ζωήν αιωνίαν.
Από τούτου του ζωοδόχου μνημείου, εν ω ενειλημένος σινδόνι κατατέθειται ως θνητός ο αθάνατος και από ταύτης της σεμνής και μεγαλοπρεπούς τελετής των Ορθοδόξων, η Σιωνίτις Μήτηρ των Εκκλησιών, ευπλοούσα και ευθυδρομούσα υπό την συνετήν και θεοφιλή ποιμαντορίαν του και προεξάρχοντος της πανηγύρεως ταύτης Μακαριωτάτου Πατριάρχου Θεοφίλου Γ , διαβιβάζει τας θεοφιλείς ευχάς και προσευχάς Αυτού προς πάντας υμάς τους ευλαβείς προσκυνητάς υπέρ υγιείας υμών, ειρήνης, προκοπής, προόδου και σωτηρίας. Γένοιτο.
Εκ της Αρχιγραμματείας.
Η πρωτότυπη είδηση σε πολυτονική γραφή με τις συνοδευτικές φωτογραφίες βρίσκεται στην Πύλη ειδησεογραφίας του Πατριαρχείου στον σύνδεσμο http://www.jp-newsgate.net/gr/2010/04/02/1173/
Login
Υπενθύμιση κωδικού