25/06/09 Η εορτή του Αγίου Ονουφρίου στην Αγία Γη

Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ' ΠΡΟΕΞΑΡΧΕΙ ΤΗΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ ΕΙΣ ΣΙΛΩΑΜ.

Γρηγοριανόν (25-6-2009) / Ιουλιανόν (12-6-2009)

Νοτίως της πόλεως των Ιεροσολύμων, του λόφου της Αγίας Σιών και της κολυμβήθρας του Σιλωάμ, εις την απόληξιν της κοιλάδος Γκεχενώμ (γεένης), εις τους πρόποδας του λόφου Αμπού-Τορ, επί περιοχής πετρώδους και βραχώδους, ταυτιζομένης μετά του αγρού του Κεραμέως η του αγρού του αίματος, του αγορασθέντος εις ταφήν τοις ξένοις με τα 30 αργύρια τα οποία επέστρεψεν ο Ιούδας (Ματθ. 27, 7-8), ευρίσκεται η Ιερά Μονή του οσίου πατρός ημών Ονουφρίου του εξ Αιγύπτου, ανήκουσα εις το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων. Εντός και πέριξ της Μονής αυτής υπάρχουν πολλοί ευρείς και βαθείς λελαξευμένοι ιουδαϊκοί και χριστιανικοί τάφοι. Εις εκ τούτων φέρει την επιγραφήν με το όνομα του πρώτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, αγίου Ιουβεναλίου (451μ.Χ.). Η Μονή διατηρεί ελαιόκτημα και κήπον.

Εκ των ανηρτημένων επιγραφών πληροφορούμεθα ότι κατά τους τελευταίους αιώνας την Εκκλησίαν και την Μονήν ανεκαίνισεν ο μοναχός Κύριλλος. Υπεράνω της εισόδου της Μονής υπάρχει η επιγραφή: «Πατριαρχεύοντος Γερασίμου του Α' ανιδρύθη εκ βάθρων η παρούσα μονή υπό του ρέκτου των καλών Οσιωτάτου Κυρίλλου Μοναχού τη 10η Ιουνίου 1892». Άνωθεν της θύρας της εκκλησίας αναγινώσκομεν: «Επί της ευκλεούς Πατριαρχείας Δαμιανού του Α' ανεκαινίσθη ο παρών ναός επ' ονόματι του οσίου Ονουφρίου δαπάναις και αναλώμασι του Οσιωτάτου μοναχού Κυρίλλου του εκ Προύσης ορμωμένου τη 10η Δεκεμβρίου 1901».

Οι παλαιότεροι των Αγιοταφιτών ενθυμούμεθα ότι προ του 1967, επί πολιτικής κυριαρχίας της Ιορδανίας, η μετάβασις εις την Μονήν εγίνετο ουχί ως νυν, από της Στέρνας του Σουλτάνου και της Κοιλάδος Γκεχενώμ, αλλά από της Γεθσημανής δια της οδού του Τάφου του Αβεσσαλώμ και ότι ηγούμενος εις αυτήν ήτο ο γηραιός Αγιοταφίτης Χρύσανθος, βοηθούμενος υπό της αδελφής αυτού.

Ενθυμούμεθα επίσης ότι μετά το 1967 ανέλαβε την εποπτείαν αυτής και φροντίδα ανακαινίσεως της Μονής ο μακαριστός Μητροπολίτης Πέτρας Γερμανός με ηγούμενον τον μακαριστόν Αρχιμανδρίτην Σάββαν Τυχερόν. Τότε εγένοντο και εκτενείς ανασκαφαί και ανεκαλύφθησαν τάφοι λελαξευμένοι εντός και πέριξ της Μονής. Προς το τέλος της δεκαετίας του 1970 και τας αρχάς της δεκαετίας του 1980 ανέλαβεν αυτήν ο Αγιοταφίτης Αρχιμ. Κάλλιστος Δούρβας, προβάς εις σημαντικάς ανακαινίσεις και δομικάς στερεωτικάς εργασίας της Εκκλησίας και των χώρων της Μονής. Το έργον της συντηρήσεως, ανακαινίσεως και εξωραΐσεως της Μονής συνεχίζει σήμερον επιμελώς ομάς μοναζουσών, των οποίων ηγουμένη είναι η μοναχή Παϊσία.

Εις την Μονήν ταύτην κατηυθύνθη την πρωΐαν της Πέμπτης, 12ης /25ης Ιουνίου, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ' και επί τη μνήμη του Οσίου πατρός ημών Ονουφρίου, του ασκητικώς βιώσαντος εν Αιγύπτω, προηξήρξε της θ. Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αυτώ του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και Αγιοταφιτών ιερέων.

Προς τους εν ευλαβεία προσελθόντας και της θ. Λειτουργίας μετασχόντας, μοναχούς, μοναχάς και λαϊκούς πιστούς, ο Μακαριώτατος εκήρυξεν τον θείον λόγον περί του βίου του Οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου. Ούτος παραδίδεται ότι ακούσας δια τον βίον του προφήτου Ηλιού και του Τιμίου Προδρόμου επαραδειγματίσθη και εξήλθεν εις την έρημον και έζησεν εις άκραν νηστείαν, προσευχήν, ησυχίαν, ακτημοσύνην και γυμνότητα, έως ότου συνήντησεν αυτόν ο Μέγας Παφνούτιος και επιμόνως εζήτησε και εδιηγήθη αυτώ τα του βίου αυτού, άτινα και παρέδωσε τη Εκκλησία. Θεωρείται δε σήμερον από τον ευσεβή λαόν του Θεού ως ο προστάτης των δικαστών και των δικαζομένων, γενικώτερον δε της Δικαιοσύνης.