«Επί τη πηγή ταύτη ο Ιησούς ούτως εκαθέζετο κεκοπιακώς εκ της οδοιπορίας» (Ιω. 4,6), ενώ «οι μαθηταί αυτού απελελύθεισαν εις την πόλιν, ίνα τροφάς αγοράσωσιν».(Ιω. 4,8).
Εις το Φρέαρ τούτο προσήλθεν η γυνή η Σαμαρείτις εκ του παρακειμένου χωρίου Συχάρ, «ίνα αντλήση ύδωρ» (Ιω. 4,7). Εις τούτο συνήντησεν τον Ιησούν, ο Οποίος προφάσει δίψης συνδιελέχθη μετ' αυτής και απεκάλυψεν αυτή τα του βίου αυτής, και εδίδαξεν αυτήν ότι «Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας Αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν», ούτε εν Ιερουσαλήμ ούτε εν Γαριζίν, και εδήλωσεν αυτή απεριφράστως ότι Αυτός, «ο λαλών μετ' αυτής, είναι ο Χριστός, ο Σωτήρ του κόσμου», ο δυνάμενος να δώση αυτή να πίη ύδωρ αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον, ίνα μη διψήση εις τον αιώνα».(Ιω. 4,7 εξ.).
Πέριξ του προσκυνήματος τούτου το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων διετήρει από της εποχής της Αγίας Ελένης ιερόν ναόν, ο οποίος υφίστατο τας συνεπείας των ιστορικών αλλαγών εν τη Αγία Γη. Τον ναόν τούτον είχεν αρχίσει να ανεγείρη εκ θεμελίων ο Μητροπολίτης Γάζης Σωφρόνιος, οικονομικαί δυσκολίαι όμως, κυρίως από του 1920 και εξής, εκράτουν τούτον ημιτελή και άστεγον. Η θεία Πρόνοια φαίνεται ότι εφύλασσε τούτον δια τον Αρχιμανδρίτην Ιουστίνον, τον ηγούμενον του Φρέατος κατά την τελευταίαν τριακονταετίαν. Ούτος δι' ευφυούς αρχιτεκτονικής εμπνεύσεως, δι' αυτενεργείας θαυμαστής, δια κόπων και μόχθων ποικίλων, και διαρκούσης της «ιντιφάντα», δια δωρεών των ευλαβών προσκυνητών απετελείωσε τον ναόν και ανέδειξεν αυτόν παμμεγέθη, περικαλλή και καλαίσθητον, ώστε να παραμένη καύχημα και κόσμημα του Πατριαρχείου, του προσκυνήματος και της πόλεως.
Τον Ναόν τούτον αφιερωμένον εις την Αγίαν Φωτεινήν την Σαμαρείτιδα -το κεντρικόν κλίτος αυτού-, εις τον ιερομάρτυρα Φιλούμενον -το νότιον κλίτος- και τον άγιον Ιουστίνον τον φιλόσοφον και μάρτυρα τον εκ Νεαπόλεως καταγόμενον -το βόρειον-, ενεκαινίασε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ' την 17ην/30ην Αυγούστου του έτους 2008, αφού κατά την ημέραν ταύτην μετεκομίσθησαν εις το παρεκκλήσιον αυτού τα λείψανα του Αγιοταφίτου Ιερομάρτυρος Φιλουμένου, μαρτυρικόν υποστάντος θάνατον παρά το Φρέαρ, την 17/20ην Νοεμβρίου του έτους 1979.
Εις το ιστορικόν προσκύνημα τούτο και τον Ναόν τούτον κατηυθύνθη εξ Ιεροσολύμων την πρωΐαν της Κυριακής της Σαμαρείτιδος ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ' μετά συνοδείας Αρχιερέων και Ιερέων του Πατριαρχείου.
Μετά διαδρομήν μιας ώρας φθάσας ο Μακαριώτατος εις τον ιερόν Ναόν του Φρέατος, εγένετο δεκτός μετά θερμής υποδοχής παρά του ηγουμένου του Φρέατος και ανακαινιστού της Ιεράς αυτού Μονής Πανοσιωτάτου Αρχιμανδρίτου Ιουστίνου, των Ιερέων των περιχώρων και των Δημοτικών και Νομαρχιακών Αρχών της Νεαπόλεως, των Ραφιδίων και των περιχώρων Τουμπάς, Μπουρκίν και Ζαμπάπδε.
Μετά μικράν παραμονήν εις το ηγουμενείον, ο Μακαριώτατος εισήλθεν εις τον Ναόν και ηυλόγησε το εκκλησίασμα, των ψαλτών ψαλλόντων το «Εις πολλά έτη Δέσποτα» και ήρξατο των Καταβασιών, προεξάρχων της ακολουθίας του Όρθρου και εν συνεχεία της θ. Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αυτώ του Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, του Γέροντος Αρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου και ιερέων Αγιοταφιτών, αλλά και ιερέων του αραβοφώνου ποιμνίου και ιερέων εκ της Εκκλησίας της Ελλάδος, συμπροσευχομένων των ηγουμένων των ιερών Μονών της ερήμου του Ιορδάνου και μετέχοντος εν ευλαβεία πολυεθνικού μεν αλλ' ορθοδόξου πυκνού εκκλησιάσματος, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις το Ισραήλ κ. Σωτηρίου Αθανασίου.
Ο Μακαριώτατος εκήρυξε τον θείον λόγον εις τους πιστούς ελληνιστί και αραβιστί, υπογραμμίζων την δύναμιν του φωτός του προσώπου και του λόγου του Κυρίου, το οποίον εφώτισε τα σκότη της ψυχής της Σαμαρείτιδος γυναικός και ανέδειξε αυτήν ονόματι και πράγματι Φωτεινήν, ευαγγελιζομένην Αυτόν και μαρτυρήσασαν έπειτα ως και αι αδελφαί και οι υιοί αυτής, αναδεικνύμενοι όντως εις πολυμάρτυρον οικογένειαν, εορτάζοντες εν τω κύκλω των ακινήτων εορτών την 26ην Φεβρουαρίου εκάστου έτους.
Η θ. Λειτουργία ετελειώθη εν τη θ. Ευχαριστία, μεταδοθείση τοις πιστοίς υπό του Μακαριωτάτου. Μετά την Απόλυσιν διενεμήθησαν υπ' Αυτού τα θρησκευτικά ενημερωτικά φυλλάδια «Φως Χριστού» - Νουρ - Ιλ Μασίχ και η εικών της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος.
Την λιτανείαν πέριξ του ιερού Ναού ηκολούθησε δεξίωσις εις το ηγουμενείον, μεθ' ην πλουσία τράπεζα εις πάντας.
Άμα τω τέλει της τραπέζης ο Μακαριώτατος κατέκλεισε την εορτήν, λέγων ότι το προσκύνημα τούτο έχει αγιάσει δια της παρουσίας Αυτού ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, δια του αίματος αυτής η Αγία Μεγαλομάρτυς και Ισαπόστολος Φωτεινή, ωσαύτως δια του αίματος αυτού ο μαρτυρήσας εν αυτώ το 1979 Αγιοταφίτης ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Φιλούμενος και εφύλαξεν αυτό δια μέσου των αιώνων ως κόρην οφθαλμού η Αγιοταφιτική Αδελφότης, περισσότερον δε όλων ο ηγούμενος, Αρχιμανδρίτης Ιουστίνος, όστις πέρα του εκκλησιαστικού αυτού έργου, επιτελεί και έργον κοινωνικόν, φιλανθρωπικόν και συμφιλιωτικόν εις την πόλιν της Νεαπόλεως και την περιοχήν της Σαμαρείας.
Εκ της Αρχιγραμματείας
Login
Υπενθύμιση κωδικού